Een aantal leden kent Miguel Louro van de masterclasses die hij eerder tijdens een Wijnmeeting gaf. Daar maakten we al kennis met een zeer kundige en gedreven wijnmaker.
Miguel houdt zich al met druiven en wijn bezig sinds zijn jeugd, toen hij als kleine jongen rondliep op Quinta do Mouro, het project van zijn beroemde en gelijknamige vader. Opgroeien te midden van de wijngaarden en wijnkelders wekte een diepe passie in hem op, een passie die al snel uitmondde in de wens om zelf wijnmaker te worden.
Later studeerde hij Agronomische Ingenieurswetenschappen in Lissabon. Aan het eind van zijn studie bracht zijn honger naar kennis hem naar de Douro-regio, waar hij stage liep bij een van de meest gerespecteerde producenten van het gebied. Vervolgens trok hij naar Italië en Duitsland om meer internationale ervaring op te doen.
Tegenwoordig is Miguel wijnmaker bij WillemsWillems in de Saar-Mosel (Duitsland), terwijl hij daarnaast werkt aan zijn eigen project in Estremoz, Alentejo (Portugal). Dat project ontstond uit zijn verlangen om wijnen met karakter te maken, wijnen die zich onderscheiden van de traditionele stijl van Alentejo, met vernieuwende en unieke ideeën.
Een van die initiatieven is Trabalho de Grupo, een samenwerkingsproject dat hij samen met zijn studievriend Francisco Rodrigues (wijnmaker in de Douro) is gestart.
Twee studievrienden, Miguel Louro en Francisco Rodrigues
Het klinkt misschien als het begin van een grap: “Een Alentejano en een Duriense besluiten om in Lissabon te gaan studeren.” Maar in werkelijkheid is het het begin van het verhaal dat ze willen vertellen…
Miguel Louro, de Alentejano, arriveerde rechtstreeks vanuit de druivenoogst in de stad. Met zijn handen in zijn zakken, nog steeds bevlekt met rode wijn. Uiterst verlegen nam hij plaats in het eerste college van een cursus waar hij zo naar had verlangd. Het platteland maakte deel uit van zijn dagelijks leven, hij was opgegroeid tussen wijnranken en vaten, had het geluk al vroeg verliefd te worden op de natuur en al op jonge leeftijd te weten dat wijn deel zou uitmaken van zijn leven. De lessen waren al in september begonnen, maar ironisch genoeg begon hij pas in oktober met de tweede fase, nadat hij was achtergebleven om de oogst van 2006 af te maken. Lissabon had hem nooit aangesproken. Een grote stad vol verkeer, haastige mensen, winkelcentra… De typische zorgen van een plattelandsjongen, hij geloofde dat hij alleen op het platteland echt gelukkig kon zijn.
Francisco Rodrigues, de Duriense, arriveerde net op tijd voor de eerstejaarsweek. Met een aanstekelijke glimlach en een relaxte manier van doen, paste hij zijn noordelijke accent snel aan het Lissabonse straattaal aan. Hij wist waarvoor hij daar was, afkomstig uit het hart van de Douro, waar hij geboren en getogen was, was hij van plan om er ooit als ingenieur terug te keren. Hij haalde het maximale uit het universiteitsleven en het nachtleven van Lissabon. Daar bouwde hij levenslange vriendschappen op en verliet ISA met prachtige herinneringen: middagen studeren, lange snacks en eindeloze bijeenkomsten met vrienden die hem nog steeds missen.
Tegenwoordig herinnert geen van beiden zich die eerste les, noch wie er als eerste sprak, noch hoe ze in dezelfde groep terechtkwamen. Wat ze wel weten, is dat toeval, en een beetje geluk, hen naar dezelfde universiteit bracht, in hetzelfde jaar, in dezelfde klas, om vrienden te worden. Ze brachten een aantal jaren samen door, colleges bijwonen, aan groepsprojecten werken, reizen, examens afleggen. Niet veel studeren, maar wel veel vieren. Dit waren de jaren die twee plattelandsjongens wereldser maakten. Ze leerden van Lissabon te genieten en er het beste van te maken. Jaren vol mooie herinneringen, verhalen en ervaringen. Er zijn sindsdien vele jaren verstreken. Ieder ging zijn eigen weg.
Francisco, de Duriense, die de Douro zelden verlaat, richtte zich op de wijnbouw. Hij herstructureerde en breidde de wijngaarden van de familie uit en produceert nu wijnen van oude wijnstokken, in het vertrouwen dat de nieuwe aanplant de toekomst veilig zal stellen. Hij brengt zijn dagen door op het land, tussen de wijnranken en patrijzen, en zegt dat hij daar het gelukkigst is.
Miguel, de Alentejano verhuisde naar het buitenland. Hij produceerde al enkele eigen wijnen en aarzelde niet om de roep van een nieuw avontuur in Duitsland te beantwoorden. Riesling was altijd al een passie geweest, dus ging hij op pad en liet een groot deel van zijn hart achter in Portugal. Hij houdt van de wijngaard, waar zijn favoriete fruit wordt geboren. Met handen vol druiven en een eindeloze stroom ideeën voelt hij zich het meest thuis met zijn neus in het glas.
Trabalho de Grupo, Douro DOC tinto 2019
Trabalho de Grupo is een vriendschap die de Alentejo en de Douro verbindt. Twee klasgenoten, verbonden door hun passie, vieren hun band nu door wijnen te creëren in de regio’s die ze beiden dierbaar zijn.
In de Douro produceren ze een rode wijn van oude wijnstokken met traditionele regionale druivensoorten als tinta roriz, touriga nacional, touriga franca, tinta barroca. De wijn wordt gemaakt met een zachte maceratie en rijpt in gebruikte vaten. Het resultaat is een elegante wijn met balsamico-tonen en lichte kruidige tonen, zijdezachte tannines en een frisheid die een lange houdbaarheid belooft.
Gewoon écht ‘lekker’!
Deze wijn is normaal gesproken niet apart verkrijgbaar, maar speciaal voor Vinexion is deze, per 3 flessen, eenmalig verkrijgbaar.
Er werd een gelimiteerde oplage van sets in een geschenkdoos geproduceerd, elk met twee flessen: één rode uit de Douro en één witte uit de Alentejo.
Trabalho de Grupo – DOC Douro tinto 2019
Trabalho de Grupo – Alentejano branco 2023
| Soort wijn | Rode wijn |
|---|---|
| Wijnhuis | Trabalho de Grupo |
| Regio | Douro, Portugal |
| Druivenrassen | Tinta roriz, touriga nacional, touriga franca en tinta barroca |
| Jaar | 2019 |
Copyright 2025 Claudia van Dongen